HASŁO WIELKIEJ NOWENNY FATIMSKIEJ NA ROK 2016
MEDYTACJE RÓŻAŃCOWE III/2016
"Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca". (Łk 24,44-49)
INTENCJA:
Wynagradzająca za grzechy i bluźnierstwa obrażające Boga i raniące Niepokalane Serce Maryi
"Wierzę w Ciebie Panie coś mnie obmył z win
Wierzę, że człowiekiem stał się Boży Syn,
Miłość Ci kazała krzyż na siebie brać
w Tabernakulum zostałeś aby z nami trwać.
Jesteś przewodnikiem nam do wieczności bram,
tam przygarniesz nas do siebie".
Jezus, do Sługi Bożej Kunegundy Siwiec, świeckiej karmelitanki, która we wspólnocie wadowickiej - Trzecim Zakonie Karmelitów Bosych, przyjęła imię Teresa od Dzieciątka Jezus.
- Dziękuję mojemu Ojcu Przedwiecznemu, że Mnie posłał na ziemię, żem przyjął ludzkie ciało. A teraz w duszach, z którymi się łączę, na nowo ponawiam odkupienie. Owe dusze przez cierpienia, modlitwy i ofiary pomagają Mi dusze zbawiać. Święci w niebie nie mogą czynić tego, co może dusza na ziemi przez moje działanie i wykorzystanie czasu. Może szerzyć chwałę moją i zbawiać dusze, może być współodkupicielką dusz i sprawiać Mi radość w każdej chwili.
- W Komunii św. oddaję siebie, a we Mszy św. składam ofiarę z miłości dla ciebie, dla jednej duszy stworzyłbym niebo.
- Dusza, czyniąca ofiary z modlitwy i cierpienia składa je do skarbca Serca mej Matki. Pozostają one własnością Kościoła, a za sprawą Ducha świętego Kościół udziela z tego skarbca.
- Wybieram duszę, która Mi się oddaje na własność i urabiam ją na swoje podobieństwo. Nawiedzam ją cierpieniami i przeciwnościami, aby Mi pomagała w przedłużeniu mego odkupywania dusz.
- Gdyby człowiek nie odczuwał przeciwności, krzywda by mu się działa, bo pozbawiony były miłości ofiarnej.
- Krzyż będzie radością twoją, gdy go ujrzysz na sądzie ostatecznym. Ci co go niosą niechętnie, tylko wloką za sobą, lękać się będą krzyża.
- Kiedy pracujesz nad zwyciężaniem samej siebie, we wszystkich trudnościach, jakimi cię nawiedzam i nawiedzać będę, wtedy spełniasz moją wolę i czynisz postępy w miłości mojej. Bo to jest miłość ofiarna.
- Cierpienia są najdroższymi skarbami, za które całą ludzkość kupić można. Módl się o zbawienie całego świata, ofiaruj Krew Najświętszą za zbawienie grzeszników.
- Pokój nie na tym polega, aby nie odczuwać przeciwności, ale oparty jest na miłości i z niej wypływa. Pokój polega na pokorze i cierpliwości, a wypływa z miłości. Ochroną pokoju jest męstwo.
- Dziś pragnę zbawienia dusz tak samo, jak pragnąłem na krzyżu, wołając "Pragnę". Jeśli czynisz co możesz, by pomagać zbawiać dusze, zadość czynisz memu pragnieniu, bo jesteśmy jednego ducha.
Sługa Boża Kunegunda Siwiec, otrzymywała także pouczenia od Boga Ojca, Matki Bożej, jako Pośredniczki Wszystkich Łask i Wspomożycielki Wiernych, świętego Józefa świętej Teresy od Dzieciątka Jezus, świętej Teresy od Jezusa, świętego Jana od Krzyża, świętej Katarzyny, świętego Pawła i Anioła Stróża.
Oto słowa Maryi, do Sługi Bożej Kunegundy Siwiec.
- Jakież dobrodziejstwa Bóg wyświadczył, że Słowo ciałem się stało. Nie mniejsze ono, kiedy na słowo Kapłana Bóg zstępuje znowu. Tak samo, gdy w Komunii Świętej łączy się z człowiekiem.
- Gdzie w duszy mieszka Trójca Przenajświętsza, tam za sprawą Ducha Świętego i ja jestem. Syn mój udziela łask przeze mnie.
*
ROK MIŁOSIERDZIA
PRZEZ KRZYŻ I ŚMIERĆ DO ZMARTWYCHWSTANIA I CHWAŁY.
- Poza Mną nie ma miłosierdzia, nie ma przebaczenia, ponieważ nie ma zadośćuczynienia i naprawy, której by chciał Ojciec. Pozostałem w Eucharystii, abyście mogli ofiarować Mnie Ojcu jako najdoskonalsze wynagrodzenie i zjednoczyć się ze Mną także jako ofiary ekspiacji w moim Ciele Mistycznym. / Jezus - Dialogi eucharystyczne/
Zechciejmy w zawierzeniu i ufności, dać się prowadzić Miłosierdziu Bożemu, przez Pełną Łaski - Niepokalaną Maryję, jak uczynił to święty Jan Paweł II.
Oto fragmenty Modlitwy - Wielkiej Nowenny Fatimskiej, wg Aktu Zawierzenia, świętego Jana Pawła II.
- Niech jeszcze raz objawi się w dziejach świata nieskończona potęga Odkupienia: potęga Miłości miłosiernej! Niech powstrzyma zło! Niech przetworzy sumienia! Niech w Sercu
Twym Niepokalanym odsłoni się dla wszystkich światło Nadziei!
Niech Serce Twe Niepokalane zmieni świat.
-Tylko Bóg ma moc zmienić bieg naszych dziejów, położyć kres rozrastającej się wokół nas cywilizacji śmierci, obudzić w ludziach pragnienie budowania nowego, lepszego świata. Jako uczniowie Chrystusa, wezwani do służby pod Jego sztandarem, stojąc dzisiaj przed Tobą, pragniemy wraz z całym Kościołem, wobec Twego Niepokalanego Serca, zjednoczyć się z poświęceniem, w którym Syn Twój, z miłości ku nam, oddał się Ojcu: "Za nich - powiedział - Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie" (J 17,19). Pragniemy zjednoczyć się z naszym Odkupicielem w tym poświęceniu za świat i ludzkość, które w Jego Boskim Sercu ma moc przebłagać i zadośćuczynić.
*
07 lutego 2016 - Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem
Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!
Ewangelia dzisiejszej niedzieli opowiada - w redakcji sporządzonej przez Łukasza - powołanie pierwszych uczniów Jezusa (Łk 5, 1-11). Wydarzenie to ma miejsce w kontekście codziennego życia: na brzegu jeziora galilejskiego jest kilku rybaków, którzy spędzili całą noc na pracy, nic nie złowiwszy, a teraz płuczą i porządkują sieci. Jezus wchodzi na łódź należącą do jednego z nich, Szymona zwanego Piotrem, prosi go, aby odpłynął nieco od brzegu i zaczyna przepowiadać Słowo Boże ludziom, którzy licznie się zebrali. Kiedy skończył mówić, mówi mu, aby wypłynął na głębię i aby zarzucił sieci. Szymon znał już Jezusa i doświadczył cudotwórczej mocy Jego słowa, dlatego odpowiada Jezusowi: "Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie złowiliśmy; ale na twoje słowo zarzucę sieci" (w. 5). I ta jego wiara nie dozna rozczarowania: rzeczywiście, sieci napełniają się taką ilością ryb, że prawie się rozdzierały (por. w. 6).
Wobec tego nadzwyczajnego wydarzenia, rybacy zostali przęjęci wielkim zdumieniem. Szymon Piotr rzuca się Jezusowi do stóp mówiąc: "Odejdź Panie ode mnie, bo jestem grzesznikiem" (w. 8). Ten cudowny znak przekonał go, że Jezus jest nie tylko wspaniałym nauczycielem, którego słowo jest prawdziwe i z mocą, ale, że On jest Panem, jest objawieniem się Boga. I taka bliska obecność wzbudza w Piotrze wielkie poczucie własnej małostkowości i niegodności. Z ludzkiego punktu widzenia uważa, że powinien istnieć dystans pomiędzy grzesznikiem i Świętym. Ale tak naprawdę, właśnie jego stan jako grzesznika, domaga się, aby Pan nie oddalał się od niego, w taki sam sposób, w jaki lekarz nie może oddalić się od tego, kto jest chory.
Odpowiedź jakiej Jezus udziela Szymonowi Piotrowi jest uspokajająca i zdecydowana: "Nie bój się; od teraz będziesz rybakiem ludzi" (w. 10). I na nowo ów galilejski rybak, pokładając całe swoje zaufanie w tym słowie, zostawia wszystko i idzie za Tym, który stał się jego Mistrzem i Panem. I podobnie uczynili również Jakub i Jan, towarzysze pracy Szymona. To jest logika, która kieruje misją Jezusa i misją Kościoła: iść aby poszukiwać, "łowić" mężczyzn i kobiety po to, aby przywracać wszystkim pełną godność i wolność, poprzez odpuszczenie grzechów. To jest istota chrześcijaństwa: poszerzać odradzającą i darmową miłość Boga, poprzez postawę przyjęcia i miłosierdzia wobec wszystkich, aby każdy mógł spotkać się z Bożą czułością i mieć pełnię życia.
Dzisiejsza Ewangelia pyta nas czy umiemy naprawdę zaufać Słowu Pana? Albo czy pozwalamy aby zniechęcały nas nasze porażki? W tym Świętym Roku Miłosierdzia jesteśmy wezwani do pocieszania tych, którzy czują się grzesznikami i niegodnymi w obliczu Pana, czują się pokonani przez własne błędy, mówiąc im słowa samego Jezusa: "Nie bój się". Niech pomaga nam Dziewica Maryja, abyśmy coraz lepiej rozumieli, że być uczniami oznacza stawiać nasze stopy w ślady pozostawione przez Mistrza: są to ślady łaski Bożej, która odradza życie wszystkich.