(113kB)
HASŁO WIELKIEJ NOWENNY FATIMSKIEJ NA ROK 2009
Pewni zwycięstwa - konfrontacja z cywilizacją śmierci.

MEDYTACJE RÓŻAŃCOWE X/2009
Czwarta tajemnica światła
"Ustanowienie Eucharystii"

INTENCJA:
Wynagradzające za grzechy przeciwko Bożemu Macierzyństwu Maryi



"Wieczernik, Jezus z Apostołami spożywa Paschę. Siostra Faustyna tak opisuje tę cudowną chwilę." W tej godzinie modlitwy, Jezus pozwolił mi wejść do Wieczernika i byłam obecna, co się tam działo. Jednak najgłębiej przejęłam się chwilą, w której Jezus przed konsekracją wzniósł oczy w niebo i wszedł w tajemniczą rozmowę z Ojcem swoim. Ten moment w wieczności dopiero poznamy należycie. Oczy Jego jako dwa płomienie, twarz rozpromieniona, biała jak śnieg, cała postać majestatyczna. Jego dusza stęskniona, w chwili konsekracji odpoczęła miłość nasycona - ofiara w całej pełni dokonana. Teraz tylko zewnętrzna ceremonia śmierci się wypełni, zewnętrzne zniszczenie - istota jest w Wieczerniku. Przez całe życie nie miałam tak głębokiego poznania tej tajemnicy, jako w tej godzinie adoracji. O jak gorąco pragnę, aby świat cały poznał tę niezgłębioną tajemnicę."

Podczas Ostatniej Wieczerzy spożywanej w Wieczerniku z Apostołami, w przeddzień swej męki, Jezus uprzedził dobrowolne ofiarowanie swego życia:
"To jest Ciało moje, które za was będzie wydane"(Łk 22,19)"
"To jest moja krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów" (Mt 26,28).

To w owej chwili Jezus ustanawia Eucharystię i Sakrament Kapłaństwa, Apostołom i ich następcom udziela władzy sprawowania Eucharystii i sakramentów.

Kapłaństwo
Siostra Faustyna Kowalska, przyjmując Pana Jezusa z rąk Serafina, spytała - "Czy byś mnie nie wyspowiadał?" On odpowiedział - "Żaden duch na niebie nie ma tej władzy"

(45kB)
Jezu, tą władzą podzieliłeś się tylko z kapłanami, by przeogromną mocą Twej Miłości Miłosiernej oczyszczali dusze, ukazując nam godność dzieci Bożych. By ich konsekrowane dłonie uobecniały nam Twoją śmierć, Zmartwychwstanie i oczekujących Twego przyjścia w chwale - karmiły Twym Ciałem.


Rozważmy wraz ze Św. Janem Pawłem II zbawczą wartość Eucharystii. /Eencyklika Ecclesia de Eucharistia/

Eucharystia:
Ofiara Krzyża, która trwa na wieki.
Dar Jezusa, Dar samego siebie, Dar dzieła zbawienia.
Pamiątka Śmierci Zmartwychwstania Jezusa.
Uobecnienie naszego Odkupienia.

Uczestnictwo w dziele naszego Zbawienia.
Korzystanie z Jej niewyczerpanych darów.
Wielka tajemnica miłosierdzia.
To miłość, aż do końca, miłość, która nie zna miary.

To też pamiątka ofiarna, w której przedłuża się ofiara Krzyża, święta uczta Komunii w Ciele i Krwi Pana.
Uobecnienie Ofiary, przez ręce Konsekrowanego Szafarza.
Rzeczywista Ofiara Chrystusa i ofiara eucharystyczna stanowią jedno.
Ofiara wciąż tego samego Baranka - żertwa, która nigdy się nie wyczerpie.

Jedyna i Ostateczna Ofiara Chrystusa.
Dar z Golgoty, Dar dla Ojca, Dar dla nas, dla całej ludzkości.
Dar nowego Życia nieśmiertelnego w zmartwychwstaniu.
Składanie Bogu Boskiej żertwy ofiarnej, a wraz z Nią samych siebie.

Uobecnienie męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
Uobecnienie Chrystusa, Boga - Człowieka w Jego Ciele i Krwi.
Wewnętrzne zjednoczenie wierzących z Chrystusem przez Komunię.
Uczta, na której Chrystus ofiaruje siebie jako pokarm życia.

Komunia z Duchem Świętym.
Oczekiwanie przyjścia Jezusa Chrystusa w chwale.
Przedsmak życia wiecznego na ziemi.
Gwarancja zmartwychwstania ciał -
"Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (J 6,54)

Tajemnica zmartwychwstania.
Wyrażenie i wzmocnienie Komunii z Kościołem zbawionych w niebie.
Uczestnictwo w liturgii niebieskiej, brama do nieba.
Chwała niebieskiego Jeruzalem.

Głoszenie Pana, aż nadejdzie.
Jedność wiernych, którzy stanowią jedno ciało w Chrystusie.
Najświętszy Sakrament.
Główna i centralna racja bytu Sakramentu Kapłaństwa, który począł się w momencie ustanowienia Eucharystii.

To zawsze czynność Chrystusa, nawet jeżeli wierni nie mogliby być przy tym obecni.
Ofiara sprawowana jedynie przy obecności prezbitera (In persona Christi).
Serce świata.
Chleb łamany za życie świata.
Miłość wiecznie stwarzająca świat.

Kościół żyje dzięki Eucharystii - Jezus mówi:
"A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28,20)

Miłość Ofiary Nowego Przymierza w Najświętszym Sakramencie cała jest dla mnie z duszą, ciałem i Bóstwem, wciela się we mnie, ukazuje mi swoje rany, mówi, że cierpiała z miłości do mnie.
Pyta tylko o wzajemną miłość i miłość bliźniego, a ja przedstawiam Mu swoją nędzę, słabość, przepraszam za upadki, proszę by mnie uleczył, wzmocnił i pomógł powstać.
Ofiaruję Bogu swoje życie, swoje zniewolenia, swoją wolę i proszę by to On żył we mnie. Dziękuję za ogrom łask i za krzyże, które pomagają mi odkryć swoją nędzę i nieogarnione Jego miłosierdzie.

"O Jezu, Boże utajony,
Serce moje Cię czuje,
Choć kryją Cię zasłony,
Ty wiesz, że Cię miłuję."
/Dzienniczek - s. Faustyna Kowalska/

Jeśli odpowiedziałeś już na wezwanie Maryi - witamy w Armii Niepokalanej

Armia Niepokalanej